Fizoterapia i osteopatia po mastektomii - Rehaorthopedica Kraków

Fizoterapia i osteopatia po mastektomii

Mastektomia to inaczej chirurgiczne usunięcie jednej lub obu piersi, które w przypadku wystąpienia nowotworu wiąże się również z usunięciem węzłów chłonnych znajdujących się pod pachami. Kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania po operacji jest jak najszybsze podjęcie fizjoterapii, dzięki której będzie można uniknąć różnorakich powikłań oraz dolegliwości pooperacyjnych.

 

Obrzęk limfatyczny oraz zwiększenie obwodu ręki w ciągu dnia lub podczas aktywności fizycznej to kluczowe dolegliwości, w których pomóc może fizjoterapeuta oraz osteopata wykorzystując odpowiednie techniki terapeutyczne. Można w ten sposób uniknąć bólu i nieprzyjemnego obrzmienia ręki, a także przynieść ulgę w uczuciu napięcia skóry.

Niezwykle ważnym elementem fizjoterapii po mastektomii jest praca z blizną. Dzięki odpowiednio wcześnie podjętej terapii osteopatycznej zniwelowane zostają objawy takie jak ciągnięcie w obrębie blizny, ograniczenie ruchu ręki, czy też przewlekłe bóle w obrębie karku, szyi oraz barków powstałe w wyniku ciągłej chęci osłaniania miejsca pozabiegowego.

Zabiegi z zakresu Fizjoterapii i Osteopatii stanowią skuteczną pomoc w niwelowaniu wszelkich dolegliwości bólowych, które niejednokrotnie powoduje tak poważna operacja jak mastektomia.

 

LECZENIE NIEPŁODNOŚCI

Bezpłodność oraz niepłodność – te dwa pojęcia często bywają mylone. Warto więc na początku wspomnieć o zasadniczej różnicy między nimi, a następnie wyjaśnić dlaczego osteopatia może stanowić skuteczną terapię jednego z nich.

Bezpłodność to TRWAŁY BRAK możliwości zajścia w ciążę lub zapłodnienia. Natomiast niepłodnością nazywamy sytuację, w której mężczyzna i kobieta nie mają zdrowotnych przeszkód, a mimo długotrwałych starań nie osiągają rezultatów w postaci potomstwa.

 

Osteopatia może stanowić skuteczną metodę leczenia niepłodności, a polega to w głównej mierze na poprawie pracy narządów ruchu, pobudzeniu układu krążenia, stymulowaniu układu nerwowego, uwolnieniu od stresu emocjonalnego oraz pracy psychosomatycznej. 

 

Do głównych przyczyn niepłodności należą problemy z funkcją i strukturą miednicy, zaburzenia pracy odcinka lędźwiowego, brak równowagi hormonalnej oraz stres. Osteopatia z powodzeniem pomaga parom starającym się o potomstwo zmniejszając przede wszystkim napięcia w okolicach miednicy i kręgosłupa lędźwiowego. Stosowane przez specjalistę techniki osteopatyczne będą miały na celu zwiększenie ruchomości stawów kręgosłupa szczególnie w obrębie segmentów unerwiających narządy miednicy oraz poprawę jakości tkanek miękkich w obrębie miednicy i jamy brzusznej poprzez techniki wiscerale. Osteopata ma również ogromny wpływ na poprawę krążenia w celu usprawnienia funkcjonalności układu rozrodczego.

 

ASTMA OSKRZELOWA

Astma oskrzelowa to bardzo powszechna choroba, występująca zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Standardową (i konieczną) metodą leczenia jest najczęściej przyjmowanie leków przeciwzapalnych i rozszerzających oskrzela lub odczulanie organizmu. Można jednak znacznie wspomóc proces leczniczy specjalnie opracowanymi technikami osteopatycznymi.

 

Struktury ciała związane z mechanizmem oddychania to żebra, kręgosłup, przepona oraz pomocnicze mięśnie oddechowe. To właśnie na tych obszarach skupia się osteopata w trakcie pracy z osobami cierpiącymi na astmę. Zwraca również szczególną uwagę na zaopatrzenie nerwowe klatki piersiowej oraz jakość dostarczania wszelkich płynów, głównie krwi i limfy, do płuc.

 

Delikatna praca na wielu strukturach ciała przynosi następujące efekty:

  • wzmocnienie i poprawa mechaniki oddychania
  • zwiększenie dopływu krwi do klatki piersiowej
  • poprawa drenażu limfatycznego w płucach i drogach oddechowych
  • rozluźnienie mięśni oddechowych

 

OSTROGA PIĘTOWA

Ostroga piętowa to nic innego jak po prostu ból pięty, którego przyczyn może być kilka.

 

  Zaburzenie funkcjonalności rozcięgna piętowego, które ma ogromny wpływ na działanie całej stopy.

 Nadmierna rotacja zewnętrzna lub wewnętrzna, czyli wszelkie zaburzenia mechaniczne i wady stopy, które mogą powodować bóle na wewnętrznej części kości piętowej.

 Pojawiające się w dolnej części kości piętowej występy kostne, spowodowane przez nadmierne napięcie tkanek miękkich i powięzi na podeszwowych częściach stopy. Powodują one przeszywający ból, który pogarsza się bez odpowiedniego leczenia. Jest to skutek długotrwałego napięcia mięśni podudzia i ścięgna Achillesa, które wpływają na przeciążenia ścięgien, skutkując drobnymi urazami w postaci małych pęknięć. Ludzki organizm próbuje wypełnić luki spowodowane pęknięciami i wytwarza małe kostne wyrośla zwane ostrogami.

 Stan zapalny kaletki piętowej i ciała tłuszczowego w wyniku upadku lub silnego uderzenia w piętę bez odpowiedniej amortyzacji.

 

Osteopatyczne i fizoterapeutyczne leczenie ostrogi piętowej obejmuje najczęściej proces poprawy ogólnej postawy ciała, która ma ogromy wpływ na odciążenie części piętowej stopy. Osteopata lub fizoterapeuta stosuje również techniki wspomagające artykulację stawów stopy oraz balansujące więzadła, techniki powięziowe, techniki poprawiające ukrwienie a także udziela porad dotyczących stylu życia, jak np. unikanie czynników podrażniających, zaleca ćwiczenia rozciągające oraz odpowiednie wkładki ortopedyczne lub obuwie.

 

JAK POMAGAMY W OBRZĘKACH LIMFATYCZNYCH

Jak fizjoterapia może pomóc w leczeniu obrzęków limfatycznych?

Przyczyn powstawania obrzęku limfatycznego jest kilka. Może on wynikać z nieprawidłowej budowy lub funkcjonowania naczyń limfatycznych, jak również z uszkodzenia układu chłonnego w skutek urazu. Może być on także konsekwencją nowotworu, infekcji oraz przewlekłej niewydolności żylnej.

 

W zależności od przyczyny i stadium obrzęku limfatycznego, z którym zgłosi się Pacjent fizjoterapeuta dobierze inny zestaw ćwiczeń. W początkowych fazach wprowadza się jedynie program profilaktyczny oraz tzw. wczesną rehabilitację obejmującą obszerną edukację na temat nawyków żywieniowych i pielęgnacyjnych.

W przypadku postępującego obrzęku stosuje się elementy kompresji w ciągu dnia, umiarkowaną aktywność fizyczną oraz manualny drenaż limfatyczny wykonywany przez fizjoterapeutę lub poinstruowanego wcześniej Pacjenta w zaciszu domowym.

 

Jeśli obrzęk należy do wyższego stadium wówczas wdrażane są elementy kompleksowej intensywnej rehabilitacji, a w ostateczności podejmuje się leczenie operacyjne.

 

Nieodłącznym elementem fizjoterapii w leczeniu obrzęków jest kompresjoterapia, czyli wykorzystywanie ucisku, np. poprzez bandażowanie lub noszenie akcesoriów uciskowych. Ta metoda w połączeniu z odpowiednio dobranych zestawem ćwiczeń fizycznych przynosi widoczne i odczuwalne rezultaty.

 

Terapia osteopatyczna odgrywa również ważna rolę w leczeniu różnego rodzaju obrzęków a szczególnie tych które związane są z zaburzeniami czynnościowymi w obrębie całego układu limfatycznego.

 

OKRES REKONWALESCENCJI PO COVID-19 – rady dla ozdrowieńców

Pełen powrót do zdrowia po przebyciu zakażenia COVID-19 może trwać nawet kilka tygodni. Ozdrowieńcy powinni w tym czasie bardzo dbać o siebie i podjąć odpowiednie kroki, aby proces powrotu do pełnej sprawności przebiegł prawidłowo.

Rehabilitacja, zarówno ta samodzielna, jak i z fizjoterapeutą czy osteopatą może stanowić istotne wsparcie. Przewlekłe i uciążliwe zmęczenie to jeden z głównych objawów w okresie rekonwalescencji. Planowanie czasu na odpoczynek każdego dnia oraz rutynowe ćwiczenia poprawiające sprawność i wzmacniające mięśnie mogą okazać się receptą na szybki powrót do pełni sił.

 

Przebycie zakażenia koronawirusem może odbić się negatywnie również na samopoczuciu oraz podwyższyć poziom stresu i niepokoju. Warto więc zadbać o swoje zdrowie psychiczne poprzez odpowiednią ilość snu, zbalansowaną dietę oraz aktywność fizyczną w postaci spacerów, ćwiczeń relaksacyjnych lub oddechowych.

 

Osteopata zadba o poprawę elastyczności powięzi zarówno wokół organów, mięsni i kości jak i wewnątrz nich. Odpowiednie techniki osteopatyczne poprawia krążenie w narządach co pozwoli dostarczyć do nich więcej tlenu, odprowadzić szybciej produkty przemiany materii a tym samym wpłynie to na regenerację narządu. Jak wiemy najczęściej chodzi tu o płuca.  

 

FIZJOTERAPIA BLIZN

Blizną nazywamy tkankę łączną powstałą w miejscu uszkodzenia skóry. Najczęściej tworzy się ona w obszarze głębokiej rany i może stanowić nie tylko problem natury estetycznej, ale niejednokrotnie także zdrowotnej.

 

Fizjoterapia oferuje specjalnie opracowane techniki leczenia blizn, które mają na celu wspomaganie prawidłowego formowania się blizny oraz polepszenia jej wyglądu.

 

Terapia blizny polega przede wszystkim na jej zmiękczaniu, uruchamianiu oraz poprawie estetyki za pomocą tzw. mobilizacji, którą najpierw w gabinecie wykonuje fizjoterapeuta, a następnie instruuje Pacjenta jak wykonywać taką terapię samodzielnie w domu.

 

Do technik masażu nowopowstałej tkanki zaliczamy między innymi:

  • rolowanie fałdu skóry wzdłuż blizny
  • pionowe unoszenie
  • mobilizacja spiralna lub chwytem „S”
  • techniki rozciągające
  • masaż funkcyjny
  • kinesiotraping

 

REHABILITACA PO COVID-19

Bardzo ważnym elementem procesu powrotu do zdrowia po przebyciu zakażenia koronawirusem jest wysiłek fizyczny, ponieważ wpływa on korzystnie na wzmocnienie mięśni, obniżenie poziomu stresu oraz ogólną kondycję i samopoczucie.

Wracając do aktywności fizycznej trzeba przede wszystkim kierować się swoim bezpieczeństwem i komfortem, zatem ilość oraz intensywność wysiłku powinna być dostosowana do aktualnych możliwości.

 

PAMIĘTAJ! Uczucie braku tchu podczas intensywnego wysiłku jest normalną odpowiedzią organizmu, nie musi więc od razu oznaczać, że coś jest nie tak. Należy jednak obserwować swoje ciało podczas wykonywania ćwiczeń i jeśli pojawią się nudności lub zawroty głowy trzeba natychmiast przerwać aktywność i odpocząć. Stopniowe budowanie kondycji pozwala na ograniczenie uczucia duszności.

 

W celu indywidualnego dobrania odpowiednich ćwiczeń można skonsultować się z fizjoterapeutą. Dla Pacjentów pocovidowych zalecane są przede wszystkim ćwiczenia poprawiające kondycję i sprawność oraz takie, które wzmocnią pracę mięśni.  Do tej pierwszej grupy zaliczyć można chociażby marsz w miejscu, wchodzenie i schodzenie ze stopnia, spacer, trucht oraz jazdę na rowerze. Ćwiczenia siłowe natomiast powinny zostać dobrane indywidualnie do możliwości Pacjenta, tak aby stopniowo odbudowywać siłę i sprawność.

Made by:

Salamanders Studio