Techniki wykorzystywane w osteopatii można podzielić na bezpośrednie i pośrednie. Bezpośrednie polegają na oddziaływaniu na tkankę czy narząd w celu poprawy jego ruchomości, normalizacji napięcia, poprawy przepływu krwi i limfy. Z kolei techniki pośrednie polegają na odchodzeniu od bariery ruchu w kierunku maksymalnego rozluźnienia tkanek. Dzięki temu dochodzi do rozluźnienia tkanek np. okołostawowych bez konieczności bezpośredniej manipulacji na stawie. Połączeniem tych dwóch technik jest technika energii mięśniowej, ponieważ terapeuta doprowadza do granicy ruchu w stawie i prosi pacjenta o wykonanie napięcia konkretnych mięśni.
Opieka osteopatyczna w ciąży
Dorośli – problemy w obrębie kończyny górnej
